TEM & HRTEM آنالیز میکروسکوپ‌های الکترونی عبوری به دلیل طول موج کوچک‌تر الکترون‌های دوبرولی، قادر به تصویربرداری با وضوح بسیار بالاتر از میکروسکوپ‌های نوری هستند. این ابزار را قادر می‌سازد تا جزئیات دقیق را ثبت کند - حتی به کوچکی یک ستون از اتم‌ها، که هزاران بار کوچک‌تر از یک جسم قابل حل است که در میکروسکوپ نوری دیده می‌شود. میکروسکوپ الکترونی عبوری یک روش تحلیلی عمده در علوم فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی است. TEM ها در تحقیقات سرطان، ویروس شناسی و علم مواد و همچنین آلودگی، نانوتکنولوژی و تحقیقات نیمه هادی ها و همچنین در زمینه های دیگر مانند دیرینه شناسی و پالینولوژی کاربرد دارند. ابزارهای TEM دارای حالت‌های عملیاتی متعددی از جمله تصویربرداری معمولی، تصویربرداری TEM اسکن (STEM)، پراش، طیف‌سنجی و ترکیبی از این‌ها هستند. حتی در تصویربرداری معمولی، روش‌های بسیار متفاوتی برای ایجاد کنتراست وجود دارد که «مکانیسم‌های کنتراست تصویر» نامیده می‌شوند. کنتراست می تواند از تفاوت موقعیت به موقعیت در ضخامت یا چگالی ("کنتراست ضخامت جرم")، عدد اتمی ("کنتراست Z"، با اشاره به مخفف رایج Z برای عدد اتمی)، ساختار بلوری یا جهت گیری ("کریستالوگرافیک") ناشی شود. کنتراست» یا «تضاد پراش»)، جابه‌جایی‌های فاز مکانیکی کوانتومی جزئی که اتم‌ها در الکترون‌هایی که از خود عبور می‌کنند تولید می‌کنند («تضاد فاز»)، انرژی از دست رفته توسط الکترون‌ها هنگام عبور از نمونه («تصویربرداری طیف») و بیشتر. هر مکانیزم نوع متفاوتی از اطلاعات را به کاربر می گوید که نه تنها به مکانیسم کنتراست بلکه به نحوه استفاده از میکروسکوپ بستگی دارد - تنظیمات لنزها، دیافراگم ها و آشکارسازها. این بدان معناست که یک TEM قادر به بازگرداندن انواع فوق‌العاده اطلاعات با وضوح نانومتر و اتمی است، در موارد ایده‌آل نه تنها مکان همه اتم‌ها بلکه نوع اتم‌ها و نحوه اتصال آنها به یکدیگر را نشان می‌دهد. به همین دلیل TEM به عنوان یک ابزار ضروری برای علم نانو در هر دو زمینه بیولوژیکی و مواد در نظر گرفته می شود. تیم متخصص ما در اکسآنالیز آماده ارائه خدمات مشاوره، تفسیر، تحلیل و آنالیز در این زمینه است. فقط کافیست خدمت مورد نیاز خود را سفارش دهید تا کارشناسان ما در اسرع وقت با شما تماس بگیرند.
میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) یک روش میکروسکوپی است که در آن پرتوی از الکترون ها از طریق یک نمونه برای تشکیل تصویر منتقل می شود. نمونه اغلب یک بخش بسیار نازک با ضخامت کمتر از 100 نانومتر یا یک سوسپانسیون روی یک شبکه است. تصویری از برهمکنش الکترون ها با نمونه به هنگام انتقال پرتو از طریق نمونه تشکیل می شود. سپس تصویر بزرگ‌نمایی می‌شود و روی یک دستگاه تصویربرداری، مانند صفحه‌نمایش فلورسنت، لایه‌ای از فیلم عکاسی، یا حسگری مانند سوسوزن متصل به دستگاهی که با شارژ متصل است، متمرکز می‌شود.